Ernie Els
Ernie Els urodził się 17 października 1969 roku w Johannesburgu, w Republice Południowej Afryki. Jego rodzice byli pochodzenia holenderskiego, a jego ojciec był inżynierem budowlanym. Ernie miał młodszą siostrę, a jako dziecko często spędzał czas na plaży, ucząc się surfowania i grając w rugby.
W wieku 8 lat Ernie zaczął grać w golfa, a jego talent szybko zwrócił uwagę lokalnych zawodników. Wkrótce stał się jednym z najlepszych juniorów w kraju i w wieku 14 lat wygrał swoje pierwsze mistrzostwa kraju dla juniorów.
W wieku 16 lat Ernie porzucił szkołę, aby skoncentrować się na karierze golfowej. W ciągu kilku lat stał się jednym z najbardziej utalentowanych graczy w RPA i zaczął odnosić sukcesy na arenie międzynarodowej.
W 1994 roku Ernie zdobył swoje pierwsze zwycięstwo w turnieju wielkoszlemowym - US Open - pokonując Lorenza Ochoę w dogrywce. Był to dopiero początek jego wielkiej kariery.
W ciągu następnych kilku lat Ernie stał się jednym z najbardziej dominujących graczy na świecie, zdobywając kolejne tytuły wielkoszlemowe, w tym dwa zwycięstwa w The Open Championship i dwa w US Open. Został również wybrany do drużyny Prezydenta Cup i Ryder Cup wielokrotnie, a jego styl gry i imponująca sylwetka zyskały mu przydomek "The Big Easy".
W 2002 roku Ernie założył fundację charytatywną Els for Autism, która działa na rzecz poprawy życia osób z autyzmem. Fundacja ta stała się jednym z jego największych osiągnięć poza polem golfowym.
Ernie był również aktywny w tworzeniu i projektowaniu pól golfowych na całym świecie. Współpracował z czołowymi architektami golfowymi i projektował pola w krajach takich jak RPA, Stany Zjednoczone, Chiny i Kanada.
W 2010 roku Ernie został uhonorowany Orderem Ikhamanga - jednym z najwyższych odznaczeń RPA - za swoje osiągnięcia w dziedzinie sportu. Jest to jedno z wielu wyróżnień, jakie otrzymał w swojej karierze.
Ernie jest również aktywnym filantropem i działa na rzecz poprawy życia ludzi na całym świecie. Jego wkład w świat golfa i sportu jest nieoceniony, a jego wielka kariera jest inspiracją dla młodych graczy na całym świecie.
W 2011 roku Ernie przeszedł przez trudny okres w swojej karierze, w którym borykał się z kontuzjami i problemami z grą. Jednakże, dzięki wytrwałości i determinacji, udało mu się powrócić na szczyt i w 2012 roku wygrał swoje drugie British Open na polu Royal Lytham & St Annes.
W ciągu swojej kariery Ernie wygrał ponad 70 turniejów golfowych na całym świecie, w tym 19 turniejów zaliczanych do serii PGA Tour, a także był wielokrotnym zwycięzcą European Tour. Był również numerem jeden na świecie w rankingu Official World Golf Rankings.
Ernie jest znany nie tylko z golfowych osiągnięć, ale także z sympatycznej osobowości i przyjacielskiego charakteru. Zawsze stara się pomagać innym i działać na rzecz dobra społecznego. W 2015 roku założył Ernie Els & Fancourt Foundation, organizację non-profit, która ma na celu rozwijanie talentów sportowych i akademickich młodych ludzi w RPA.
W 2019 roku Ernie został mianowany kapitanem drużyny Europejskiej w turnieju golfowym Presidents Cup. Był to wielki zaszczyt dla Erniego, ponieważ był to pierwszy raz, gdy kapitanem drużyny europejskiej został zawodnik spoza Europy.
Ernie jest jednym z niewielu graczy, którzy zdobyli tytuł wielkoszlemowy w trzech dekadach. Jego styl gry i umiejętności techniczne, a także przyjacielska osobowość i filantropijna działalność, uczyniły go jednym z największych graczy w historii golfa.