Najlepsi gracze w historii golfa (2/5)
Pierwszy Wielki Triumwirat
Harry Vardon (9.05.1870 - 20.03.1937)
Vardon pobił rekord, wygrywając 6 Open Championships i kolejne 4 razy był drugi. Był pierwszą międzynarodową gwiazdą znaną zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w USA. Ma na koncie wygrywane w 80 turniejach, w tym wspomniane wcześniej 6 razy The Open i raz U.S Open. Miał szansę stać się również najstarszym zawodnikiem wygrywającym mejdżora bo w 1920 w wieku 50 lat przegrał z Tedem Rayem zaledwie jednym uderzeniem!!! Vardon zapoczątkował grip overlap czyli nakładany, który do dzisiaj nazywamy jest „Vardon grip‟. „Vardon Trophy‟ jest nagrodą przyznawaną co roku w PGA Tour dla gracza o najniższej średniej wyników. Razem z Taylorem i Braidem był członkiem Pierwszego Wielkiego Triumwiratu Wygrał 62 zawodowe tytuły, wliczając w to 7 Majors
John Henry "J.H." Taylor (19.03.1871 - 10.04.1963)
Angielski zawodowy golfista oraz pionier nowoczesnego golfa. Znany również jako architekt pól golfowych. Razem z Vardonen i Braidem był członkiem Pierwszego Wielkiego Triumwiratu. Przeszedł na zawodowstwo w wieku 19 lat. Wygrał British Open aż 5krotnie i kolejne 6 razy był drugi. W U.S. Open wystartował tylko kilka razy ale i tak zdążył raz zająć 2 miejsce (w roku 1900) Był pracownikiem The Royal Mid Surrey Golf Club od 1899 do 1946, kiedy przeszedł na emeryurę. Był jednym z założycieli Brytyjskiego PGA.
James Braid (06.04.1870 - 27.11.1950)
Szkocki zawodowiec oraz członek Pierwszego Wielkiego Triumwiratu razem z Vardonem i Taylorem. Wygrał The Open Championship aż pięć razy i 2 kolejne razy był drugi. Jego obrona tytułu w the Open w 1906 roku była ostatnim takim osiągnięciem Europejczyka aż do obrony przez Harringotna w 2008. Również znany jako architekt pól golfowych uważany za pomysłodawcę dołków typu "Dog-leg". Przez pewną część profesjonalnej kariery jego gra była słaba, spowodowana słabym puttingiem, ale rok 1900 był przełomem, ponieważ Braid zmienił swojego puttera na putter aluminiowy i zaczął trafiać. / Braid wygrał 4 British PGA Matchplay Championships
Tommy Armour (24.09.1894 - 11.09.1968)
Thomas Dickson Armour urodził się 24 września 1896 roku w Edynburgu w tym domu na Balcarres Street 18. Był szóstym i najmłodszym dzieckiem George‟a i Marth‟y Armour. George Armour był piekarzem zatrudnionym w niedalekim, nowootwartym szpitalu psychiatrycznym. Dzieki temu z punktu wiedzenia socjalnego i ekonomicznego wg. niektórych autorów rodzina Armour‟ów należała do wyższego szczebla klasy robotniczej. Ojciec, jedyny żywiciel rodziny zmarl na gruźlicę w 1900 roku pozostawiając matkę wdowę z sześciorgiem dzieci. Trudno zrozumieć z czego i jak utrzymywała się rodzina Armourów prze kolejne lata. Tommy dostał się do bardzo nobilitowanej szkoły Hariot, która do dzisiaj cieszy sie bardzo wysoką renomą nie tylko w Szkocji, ale również w całej Wielkiej Brytanii. Od wczesnych lat dziecinnych Tommy zafascynowyny był golfem. Wraz z dwoma starszymi braćmi – którzy zostali Pro od wczesnych lat był członkiem Edynburgh Western GC. W roku 1914 jako młodzieniec należał do czołówki amatorskiej w Szkocji. Po skończeniu Hariot‟s School w 1913 r. Tommy rozpoczął naukę i pracę jako urzędnik w Ministerstwie Finansów. Karierę tą jednyk przerwała Pierwsza Wojna Swiatowa. Tommy wstąpił do wojska w 1915 roku i ze względu na swoje posiadane już podstawowe wykształcenie wojskowe, które zdobył w szkole szybko awansował do rangi porucznika i w marcu 1918 roku wylądował na terenie Francji. W czasie działań wojennych został poważnie ranny po ataku gazu musztardowego tracąc wzrok w lewym oku. Po okresie rekonwalescencji we Francji i Szkocji Tommy decyduje sie na wyjazd do USA w nadziei na rozpoczęcie pracy jako Pro.
Na statku w czasie podróży przez Atlantyk zapoznaje się i zaprzyjźnia się z Walterem Hagen‟em, który po wylądowaniu rekomenduje go na stanowisko Sekretarza Klubu w renomowanym Westchester – Biltmore CC.
Kariera amatorska Tommy Armoura kończy się zwycięstwem w French Amateur Open w 1920. Zaraz po zwycięstwie we Francji Tommy płynie do USA i po krótkim czasie dostaje pracę jako Sekretarz Klubu Westchester – Biltmore CC. Do grona zawodowców Tommy dołączył w 1924 r. W kolejnych latach poza dużą ilością innych zwycięstw do puli nagród weszły zwycięstwa w czterech turniejach rangi Major. Po zakończeniu kariery zawodowej Tommy zatrunił się jako Pro w luksusowym Boca Raton Golf Resort. Napisał dwie książki o golfie "How to play your best golf all the time" i "The round of golf with Tommy Armour”. Tommy Armour zmarł w 1968 roku w wieku 72 lat. Po śmierci w 1976 roku został wybrany do Golf Hall of Fame. Prze połowe życia nazywany był Tommy The Black Scot w drugiej połowie nazywano go Tommy The Silver Scott.
Źródło: PGA Polska